وحيد هاشميان از سرمربيگري پرسپوليس استعفا ميدهد؟
نگاهي به پرونده كاري وحيد هاشميان طي سالهاي اخير نشان ميدهد كه همواره دربرابر چالشها واكنشهايي خاص نشان داده است.

ايرنا نوشت: وحيد هاشميان، بازيكن اسبق تيم ملي ايران كه يكي از موفقترين لژيونرهاي تاريخ فوتبال كشورمان محسوب مي شد، حالا در اولين تجربه جدي سرمربيگري خود روي نيمكت پرسپوليس خواهد نشست. او در شرايطي سرمربي پرسپوليس شده كه در دوران بازيگري خود اغلب، بيحاشيه بوده؛ اما او با وجود اينكه هيچگاه به دنبال جنجال نبوده يكي از جنجاليترين اتفاقات فوتبال ايران را رقم زده است؛ زماني كه به دليل نيمكتنشيني از تيم ملي كنارهگيري كرد.
ماجراي پر فراز و نشيب هاشميان با تيم ملي از بازي دوستانه ايران و ژاپن در شهريور ۱۳۷۸ (سپتامبر ۱۹۹۹) آغاز شد؛ در آن برهه زندهياد منصور پورحيدري سرمربي تيم ملي بود و با وجود اينكه هاشيمان زير نظر اين مربي و در بازيهاي آسيايي بانكوك اولين بازي ملي خود را انجام داده بود اما در بازي دوستانه با ژاپن علي دايي و فرهاد مجيدي، زوج خط حمله تيم ملي را تشكيل داده بودند.
هاشميان كه در آن زمان در تيم بوخوم توپ ميزد تا پايان بازي نيمكتنشين بود و اين نميكتنشيني باعث شد او قيد تيم ملي براي چندين سال بزند. بازگشت هاشميان به تيم ملي زماني سختتر شد كه فدراسيون فوتبال به جاي گفتوگوي مستقيم و حل موضوع، شكايتي رسمي عليه او به فيفا ارسال كرد. ادعاي فدراسيون اين بود كه اين بازيكن از حضور در تيم ملي سر باز ميزند؛ موضوعي كه در آن زمان با واكنشهاي گستردهاي در داخل و خارج از فوتبال مواجه شد.
منتقدان اين اقدام فدراسيون، معتقد بودند به جاي استفاده از بازي انفجار وحيد هاشميان به عنوان يكي از معدود لژيونرهاي موفق ايراني، فضاي بياعتمادي و برخورد انضباطي شكل گرفته است. شكايتي كه در نهايت به جايي نرسيد و دادكان اين شكايت را از فيفا پس گرفت. در ادامه و با تغييرات در كادر فني تيم ملي، هاشميان بار ديگر به تيم ملي بازگشت؛ اينبار در مسير مقدماتي جام جهاني ۲۰۰۶ آلمان. برخلاف تصور، اين هاشميان در خط حمله تيم ملي درخشش قابلتوجهي داشت و نقش مهمي در صعود ايران به جام جهاني ايفا كرد. بازگشت هاشميان به تيم ملي، يكي از نمونههاي موفق مديريت بحران در فوتبال ملي بود.
سالها از آن دوران گذشته است. هاشميان پس از بازنشستگي از فوتبال، مسير مربيگري را انتخاب كرد، در آلمان مدرك رسمي مربيگري گرفت و با حضور در كادر فني تيم ملي در دوران ويلموتس و اسكوچيچ، تجربهي ملياش را كاملتر كرد. امروز، او سرمربي پرسپوليس شده؛ تيمي كه، هواداراني پرشور كه صبر زيادي براي ناكامي ندارند و شايد با دو سه نتيجه ضعيف در ليگ، هاشيمان مجبور شود شعار حيا كن و رها كن بشنود.
حالا وحيد هاشميان در نقطهاي مشابه دو دهه پيش قرار دارد. آن زمان با چالش بياعتمادي به عنوان بازيكن مواجه بود؛ امروز با چالش اثبات توانايي به عنوان مربي. اگرچه لحن و رفتار او هنوز هم بدون هياهو است، اما به نظر ميرسد او اگر احساس كند شرايط براي ماندن در پرسپوليس مهيا نيست شايد همان تصميمي را بگيرد كه در تيم ملي گرفته بود و به يكباره به همه چيز پشت كند؛ پس اگر شاهد استعفاي نابهنگام هاشميان از سرمربيگري پرسپوليس بوديم نبايد تعجب كرد.
در فوتبال ايران، هاشميان هميشه نماد تضاد بوده است. در فوتبال پر از حاشيه و البته بدون برنامه ايران، هاشيمان يك استثنا محسوب ميشود. اهل جنجال نيست. براي كسب محبوبيت به كسي باج نميدهد و البته مربيگرياش با نظم آلمانيها درآميخته شده و اينها ميتواند براي او چالش هاي زيادي را ايجاد كند.
برچسب: ،